Prawdziwa pandemia

Ach, taki chwytliwy temat na dzisiejszy artykuł. Myślę, że bardzo na czasie, w końcu jesteśmy w stanie pandemii, ale nie takiej o jakiej myślicie.

Pandemia to określenie wielkiej epidemii, która ogarnia duże obszary (na różnych kontynentach) w tym samym czasie. Wszyscy żyjemy koronawirusem. Media o niczym innym nie piszą, ludzie wzajemnie się „nakręcają”. Spirala strachu trwa. Boimy się. Boimy się wirusa, który nie jest aż tak straszny jak go malują, a nie boimy się czegoś znacznie gorszego, z czym mamy do czynienia już od wielu lat. Nie pisze tego artykułu, aby zmieniać wasze opinie na oczywisty temat, ale żeby po raz kolejny otworzyć oczy, na to co się wokół nas dzieje.

Czym jest prawdziwa pandemia?

Moi kochani – mamy pandemie zaślepionych ludzi, którzy nie zdają sobie sprawy, że na co dzień egzystują w wirtualnym świecie, wykreowanym dla nas przez kogoś innego. Żyjemy w świecie chorób, katastrof, wojen, smutków, strachu, złości, nienawiści, długów, niewolnictwa. W świecie telefonów, nałogów i uzależnień. Czujemy się wolni, a to tylko złudzenie. Jesteśmy zniewoleni, a co gorsza, w ogóle nam to nie przeszkadza.

Niszczymy sobie zdrowie i to, co mamy najcenniejszego- życie, nawet nie wiedząc o tym. Nasze życie nie ma koloru, pasji i zaangażowania. Życie o jakim naprawdę marzymy sztucznie kreujemy w mediach społecznościowych. Może to zabrzmiało infantylnie, ale tak właśnie jest i pora się do tego przyznać. Na swoje profile wrzucamy tylko piękne zdjęcia, chwalimy się tym co kupiliśmy, gdzie pojechaliśmy. Wszystko na pokaz. Żyjemy wirtualnie, jesteśmy uzależnieni od polubień i komentarzy, aby się lepiej poczuć, bardziej dowartościować, nie zdając sobie sprawy jak to nas niszczy od środka. Nie widujemy się z bliskimi, rozmawiamy tylko on-line. Uciekamy od rzeczywistości.
Chorujemy na cywilizacyjne choroby, które nie istniały kilkanaście lat temu, a teraz są częścią naszego życia. Nowa norma, chore ciało i umysł, zaśmiecone truciznami, które pochłaniamy każdego dnia. Zapominamy, jak funkcjonować, jak dbać o ciało i umysł, jak żyć. Zaspokajamy uczucia używkami, co raz więcej siedzimy z głowa w telefonach zamiast rozkoszować się naszym prawdziwym życiem. Jesteśmy obserwatorami, konsumentami, naśladowcami. Konformizm to nasze drugie imię. Tracimy własną tożsamość i indywidualność. Nie dbamy o własne zdrowie psychiczne w czasie pandemii.
Nie jesteśmy świadomi tego, że to od nas zależy jakie mamy życie, jak ono wygląda, czy żyjemy w szczęściu czy smutku, zdrowiu czy chorobie. Boimy się wziąć odpowiedzialność za siebie. Bo i po co? Skoro możemy stworzyć swojego drugiego „ja” na pokaz. Nie staramy się, nie walczymy o nic, na niczym nam nie zależy. Wszystko można wymienić, kupić nowe.
Trujące jedzenio-podobne pożywienie, które nigdy nie powinno pojawić się w ludzkiej diecie jest częścią dnia. Razem z nim pochłaniamy sztuczne związki chemiczne, toksyny, trucizny. Zatruwamy ciało i umysł latami, a później dziwimy się, że jesteśmy chorzy. W sumie to nie wiem czy ktoś jeszcze się dziwi jak zachoruje. Choroby są tak wszechobecne, że aż nienormalne jest nie chorować. Smutki, strach, różne schorzenia, brak motywacji i zaangażowania to syndrom naszych czasów.

Idziemy również w innym kierunku – pracoholicy, oddający życie, zdrowie i szczęście dla jakiejś wielkiej korporacji, która ma gdzieś nasze dobro, a chce tylko żebyśmy jak najlepiej i sprawniej pracowali. Oddajemy im większość naszego życia, za jakieś ochłapy, które standardowo starczają na utrzymanie, dom, samochód i wakacje 2 razy w roku.
Mamy pandemie chorych, uzależnionych, zmartwionych ludzi, którzy bezmyślnie marnują swoje życie. Wiadomo, że każdy ma wybór i żyje jak chce, ale co, jeżeli o tym nie wiemy? Nie mamy świadomości, że ktoś inny kieruje naszym życiem, że jesteśmy schorowanymi, uzależnionymi konsumentami.

Jak przetrwać pandemię?

Ilu z nas zaczyna dzień od sprawdzenia telefonu? I co tam znajdujemy? Nic. Ikony, reklamy, gry, zabijacze czasu i mózgu. Bezmyślnie przewijamy ekrany naszych telefonów, nie zwracając uwagi co tam naprawdę się dzieje, świat zewnętrzny gdzieś zanika. Giniemy w świecie Internetu.
Nie potrafimy spędzić ani jednej chwili bez spojrzenia na telefon. Sam się na tym łapie kilka razy dziennie. Nieświadomie, po 8 – 11 godzin dziennie patrzymy na telefon. Robimy to przy każdej możliwej sytuacji – w przerwie w pracy, podczas wykonywania innych czynności, a nawet w toalecie. Spotkania z bliskimi wyglądają tak, że siedzimy obok siebie, a każdy ma w ręce swój własny telefon, w którego jest wpatrzony. Uzależniamy się od niego wchłaniając reklamy i programując się na konsumentów. Bo tym tak naprawdę jesteśmy –  konsumentami dla tych dużych firm. Nic innego ich nie interesuje tylko zyski, a my stajemy się towarem.

Pomyślcie jak nasza technologia ewoluowała ostatnimi laty? Jakim sposobem jesteśmy tak zaawansowani technologicznie, a coraz bardziej schorowani? Codziennie powstaje nowa choroba, o której nie wiedzieliśmy. Nowa choroba – nowy lek. Pieniądze płyną, przemysł farmakologiczny zbija kokosy. Pamiętajcie nie ma pieniędzy ze zdrowych i myślących ludzi. Najłatwiej rządzić szarymi, ślepymi masami.
Mamy pandemie samobójstw ludzi w coraz to młodszym wieku, Wystarczy spojrzeć na statystyki. Co z naszym młodszym pokoleniem, na jaki świat oni przychodzą i w jakim świecie się wychowają. Jak sobie poradzą? Na co ich skazujemy i co im zostawiamy? Zdajecie sobie z tego sprawę, że to pokolenie, które się teraz rodzi, to jest pierwsze pokolenie, które będzie żyło krócej od nas?
Pomału zapominamy jak powinniśmy dbać o nasze ciała i umysły. Nowe pokolenie będzie tylko wiedziało to, o czym usłyszą w telewizji, będzie chłonąć to co zobaczy i przeczyta w mediach społecznościowych. Nowe pokolenie rodzi się w nowym wirtualnym świecie, wypełnionym nowymi technologiami, chorobami i zmartwieniami. Będzie podatnym na opinie innych „tworem”, nie umiejącym znaleźć swojej tożsamości. Nie będzie otwartego serca dla innych, nie będzie wzajemnego szacunku. Będzie za to dążenie do budowania idealnego wirtualnego świata.

Pomyśleliście kiedyś jaki wpływa ma prawdziwa pandemia na Wasz związek? Brak czasu tylko dla partnera, brak rozmów i zachęty do bliskości. Oddalamy się od siebie.

Jak przetrwać taką pandemię? Trzeba się obudzić, zmienić myślenie i zadbać o wszystko, co dla nas naprawdę ważne.

Jak odmienić swoje życie?

Moi kochani, nie piszę tego artykułu abyście się zaczęli zamartwiać w jakim to nieszczęsnym czasie żyjemy. Pisze go po to, abyście otworzyli oczy na to w jakim cudownym świecie żyjemy. Żebyście zdali sobie sprawę jaki nasz świat jest piękny, kolorowy i niesamowity. Chcę, abyście pokochali siebie, innych ludzi, przyrodę, zwierzęta. Abyście żyli realnym życiem.
Po to właśnie stworzyłem „Projekt Sukces”, który jest przyszłością naszej cywilizacji. Uczy nas od podstaw, jak mamy dbać o nasze ciało i umysł. Pokazuje jak powinniśmy się odżywiać i jak wykreować  PRAWDZIWE życie o jakim zawsze marzyliśmy. Pełne szczęścia, miłości, wdzięczności, pasji i zdrowia.
Musimy zacząć działać teraz, musimy zapewnić lepszą, kolorowa przyszłość naszym nowym pokoleniom. Zmiana myślenia to najważniejszy krok. Chłońmy wiedzę naszych przodków, w końcu dzięki niej przetrwaliśmy tyle tysięcy lat. Nauczmy się zasad spełnionego życia, pełnego pasji, miłości i wdzięczności. Nauczmy się funkcjonować bez telefonów, telewizora, nauczmy kreować swoją własną rzeczywistość.

Sam tkwiłem w wirtualnym świecie, wykreowanym  przeze mnie – dla mnie. Kilkanaście lat temu się obudziłem. Teraz pora na Was, nie zostańcie w tyle. Działajcie, zamiast później żałować. Zwróćcie uwagę na to czym się odżywiacie, ile czasu spędzacie bezmyślnie wpatrując się w ekran telefonu lub telewizora. Zwróćcie uwagę na to jak myślicie, jak się czujecie i jak odbieracie swoje życie i otaczający świat. Odmieńcie swoje życie i swoją rzeczywistość.

Czas na kolejna pandemię! Pandemie szczęśliwych, zdrowych myślących ludzi. Zarażajmy się miłością, dobrocią, wdzięcznością, pokojem i radością. Żyjemy pod jednym dachem, wszyscy jesteśmy rodziną, mamy tą samą krew. Zachowujmy się więc jak na braci i siostry przystało.
Zostańcie częścią nowej pandemii bądź częścią „Projektu Sukces”. Żyjcie w szczęściu, zdrowiu i zarażajcie się wzajemnie pozytywnym spojrzeniem na życie i świat.

Do następnego razu,
Wasz przyjaciel,
Patryk Jankowski